14 Nisan 2008 Pazartesi

BEN BİLİRİM

Telefon numaralarının hepsi silindi aklımdan..bir tek kızımınki duruyor.
Sanırım onu cok cevirdiğimden. Günde 2 bazan 3 kere arıyor sağolsun.
Ben de ararım. Bugun kızım telefon etti.

-Postanede buluşalım dedi. Giyindim hazırlandım.
- yanlışın var kızımız öyle demez.. gelir kapıdan kendi alır.
Postane uzak yürünmez dedi eşim. Halbuki o bilmiyor.. ben biliyorum. Postane bir arka sokaga taşındı. Dinlemedim gittim arka sokağa. baktım baktım oralarda postaneyi göremedim. Eşim de arkamdan geliyormuş o sırada. Birlikte bir bankta biraz dinlendik. Eşim beni çok güldürdü. herkes bize baktı. Sonra kolkola girip evimize döndük. Postane neden orda gibi geldi ki. Yorulmuşuz.

Daha sonra kızıma anlattık bunu çok üzüldü. Üzülmesin diye bir daha çıkmam dedim.

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder