26 Ocak 2010 Salı

Kızının dilinden

Galiba ben de bu hastalıktan oldum. Biliyorum hapşurmakla geçmiyor.
Ama inan ki göre göre hal ve hareketler biraz kapılıyor. Eğer aile dışında
kendi yaşıtlarınızla sosyal hayatınız varsa ne ala.
Yoksa farkında bile olmadan psikolojik olarak kendinizi o hastalığa çekilivermiş bulabilirsiniz.
Kendinizi yaşça ve ruhen aynen anne babanızın yaşına ulaşmış bulabilirsiniz.
Zaten Büyükleriniz de bu halinizle sizinle daha kolay diyalog kurabildikleri için farkında olmadan bunu doğal olarak tercih edeceklerdir. Artık dizlerinin dibinde aynı evi paylaştıkları bir arkadaşları vardır hatta bu arkadaş onların anne babaları gibi şevkatli, güçlü, beceriklidir. Evin temel direği olmuştur. Herşeyleridir. Öyle sanmaları onları daha güvenli, moralli, mutlu, hayata bağlı tutar. Bu temel direğin evden biraz uzaklaşması sağlıklarını bir anda bozar. Dengeler bozulmuştur. Düzelmesi zor olur.
Düzelmesi için bütün aile seferber olur..düzenler bozulur..zamanlar alınır. Bu arada onlara bakmakla sorumlu temel direk kendisini suçlar. Kendisine ait bir zaman yaratmak istediği için olmuştur bu olanlar..mantık ve menfaatmidir .. duygu ve vicdanmıdır devreye girmesi gereken.. çözümsüzlüğe bir orta yol yokmudur çözüm olan.

2 yorum:

  1. Alzeheimer'lı annenin sevgili kızı, lütfen kendinizi suçlu hissetmeyiniz. Eğer kendinize vakit ayırmazsanız,siz kendinizi iyi hissetmezseniz, kime faydanız dokunabilir ki? Uçakta demiyorlar mı, önce maskeyi kendinize takın, sonra çocuklarınıza. Arada kaçın. Sonra da asla vicdan azabı çekmeyin. Çocuk büyütürken de olmaz mıydı hatırlasanıza. Çocuğu bırakıp iki üç gün tatile gidersiniz. Dönüşte değişen huylarını düzeltmek için çaba sarfedersiniz. Ama olsun, aklınız çocukta olduğu halde tatil yaptınız ya, iyi gelmiştir bu küçük kaçamak, çocuğunuzla canla başla ilgilenirsiniz. Hem bir şey söyleyeyim mi sevgili arkadaş... Bunaldığınızda haber verin ben geleyim size. Bağlamamı da getireyim. Türkü söyleyelim hepbirlikte ne dersiniz?

    Sizi çok seven arkadaşınız:)

    YanıtlaSil
  2. ayy.. evet bağlama. Biliyormusun şarkı dinletmek yada söyletmek merhem gibi geliyor annemle babama. Sanki üzerlerindeki tozlardan arınıp pırıl pırıl oluyorlar sonrasında. Boşuna dememişler müzik ruhun gıdasıdır diye.
    Evet bir de gülmek kahkaha atmak. Güler yüzün bulaşıcı olduğuna iyilik getirdiğine de ayrıca inanmak lazım.
    Bağlama çalmanı cokkk merak ediyorum en kısa zamanda bağlamanla tanışmak istiyorum
    Akıllı tesellilerin için teşekkürler ederim iyilik meleği arkadaşım.
    Her şey gönlünce olsun

    YanıtlaSil