mutluyuz

Bugün evime gittim.
Hava nasıl güzel.
Kendime ait bir gün geçirmeliyim
Bayılırım lodosa, dalgalı denize,
bulutları anlamlandırmaya..
Atladım arabama doğruu
Değirmendere yönüne.
Radyoda klasik müzik..
nasıl huzurluyum
Şekilden şekile giren bulutlar
ve aralarından bir kaybolup
bir görünen güneş
her an değişen manzaralar yaratıyorlar.

Önce çay bahçelerine uğradım.
Her zamanki yerime oturdum.
İki küçük çay istedim.
Emektar çaycımıza sordum
-Bana tek bir sigara bulabilirmisin?
Yanımdan akan dere gürül gürül
karşımda denize kavuşuyor .
Martılar çığlık çığlığa .
Sanıyorum martılar karabataklar ve
güvercinlerin bu kadar cok ve
evcil olduğu başka bir yer yoktur.
Sigara içmem genelde ama masamda
yanyana duran iki çayla ve
o atmosferle cok iyi gitti doğrusu.
Bu keyfi fazla uzatmadan hadi
bakalım dedim kendi evime.
Babamın evinde daha fazla kalır
oldum bu sene.
Onlarla daha yakın ilgilenmeliyim
diye ama evimi de özlüyorum.
Özlemişim evimi.
-ben geldimm.. siz de özledinizmi beni.
ay..ay..ay.. eşyalarım.. kitaplarım..
oğlumun gitarı.. nasılsınız.
Düzensiz mutfagım, arka odalarım,
içinde neler olduğunu unuttuğum
çekmecelerim..pastel dinlendirici
renklerim, neşeli tablolarım.
Ne çok şeyler paylaştık sizlerle.
Dur bir de evlatcığımın yatagına
uzanıp yastığına sarılayım.
Çok özlemişim oğlumcuğumu.
Benden duymaya alışık oldukları
şarkıları söyledim evime.
Bir aşağı koştum.. bir yukarı..
hep beraber neşelendik..güçlendik.
Gitme vakti geldi.
Sağlam dur sevgili evim..
hoşçakal hatıralar.
Yine buluşalım konuşalım emi.
**
Buraya kadar gelip Vildanın bürosuna
uğramamak olmaz. Canım arkadaşım.
Nerimana da uğramamak olmaz..
eski dost. Yüzünü görmüş oldum.
Artık Baba evine dönme zamanı gelmişti.

Dönüşümde radyoda nasıl güzel
İtalyanca şarkılar çalıyor.
Enerjime neşeme kavuşmuş olarak geri döndüm.
Ben alzheimer olmaya başlamamışım meğer
Sadece ortamımı özlemişim biraz.
Ben mutluyum :) Ya siz? :)