baba kaybı

Babamın hep hedefleri oldu. Emekli olmak, evlatlarının mutluluğunu görmek, torunlarını görmek, torunun evliliğini ve çocuğunu görmek.
En son 100 yaşında olmayı hedeflemişti. Başardıda.
Dogum gününden itibaren kendisini bıraktı ve bir ay sonra yaşamını tamamladı.
Böyle bir anlatım yaşananların binde biri bile olamaz.
Ben babamı önce baba olarak tanıdım. Sonra arkadaş olarak yaşadım. Dost oldum alınganlıkları pişmanlıkları sevgi ve öğünçlerini oğrendim. En son günlerde evladım gibi olmuştu. Bütün ihtimam saygı sevgi ve şefkatimi verdim. Korudum kolladım sakındım. Toprakta nasıl yattığına baktım en son. Temiz rahat huzurlu olduğunu hissettim.
Evimizedeyiz günlerdir. Sanki babam da bizlerle birlikte. Şakaları, disiplini, prensipleri, dikteleri, hala içimizde yaşıyor.
Böyle ölmek olurmu.?
Galiba babam hala bize şaka yapıyor.