üzüldüm ama geçti

Ben bugün çok üzüldüm bir ara..Kızım beni ve babasını alıp kendi evine götürecekti.
Değişlik olur dedi.
İstemedim.. kendi evimizin nesi vardı. Giyinmek hazırlanmak zor geliyor artık.
Yaşlılık zormuş. Ama kızım kolayladı beni.Daha önce kızımın evinde çok kalmıştım. Torunuma bakmıştım. Gittik.
Hava da güzeldi.Kızımın evinde dinlendim ..uzandım..eşyalara bakındım.
Eşime sordum
- Biz daha önce bu eve geldik mi "diye.
Hayretle yüzüme baktı..
- Torunumuza bu evde baktın büyüttün ..kızımıza yardımcı oldun ya bir dönem hatırlamadın mı bu evi dedi.
Canım sıkıldı ama belli etmedim. Beni bunadım sanıyor.
Sonra da kızıma sordum
- Ben bu eve daha önce gelmiştim değilmi? diye
Kızım yüzüme sevgiyle baktı.
- Evet..ama o zaman böyle değildi..eşyaların yerini değiştirdim .. yabancıladın değilmi..ben de daha alışamadım .. haklısın valla yadırgamakta.
Anlamıştım zaten bir fark olduğunu.. içim rahat etti.
**
Sabahları
- bırakın beni .. iyi degilim..diyorum.. sokulmayın yanıma size de geçer diyorum dinletemiyorum kızıma ..
Yorganı açtığı gibi cup yanıma. başlıyoruz sohbete.. güldürüyor beni. .
Anneme çok benziyor.. Aynı annem. Babam beni cok severdi..Abilerim cok severdi..Eşim de bensiz yapamaz. Kızım dedi ki bana
- hadi kalkalım mı artık.. babam giyindi seni soruyor.. ilaç alacaksınız ya ikiniz de..vakti geçirmeyelim..ben kahvaltıyı hazırliyim.. yoksa babam hazırlamaya kalkar ayıp olur..
- tamam ozaman ne giyineceğim ben ..Aman onları istemem ..değişik olsun..rengi koyu onun da..iyi bir şey olsun üstümde.. sokak kıyafeti kızım o olmaz. Bu da pek cafcaflı..
**
Eşim
-Aman da benim ciğer parem uyanmışş .. sabahıma neşe katmış şükür Allahıma..
Esdi yine nevbaharr..açıldı güller supi_demm..:)
-Aman senin şu dillerin yokmuu :)
-kıkır kıkır
-kikir kikir
Şükür halimize..arada unutkanlık olur. u yaşta normal.