Annem Uyanınca

Annemin beyin hücreleri tazelenmeyemi başladı acaba. Bugünlerde çok iyileşti. Hatırlıyor..sohbetlere katılıyor..nasihatler ediyor..espri yapıyor.
Verdiği kiloları geri almaya başladı. İştahı yerinde. Ona bol bol meyve suları içiriyorum. Özellikle de üzüm suyu. Çok yerinde besleniyor. Kahvaltıda ekmeğine gezdirdiğim hakiki (sızma olan) zeytinyağı özellikle yarıyor gibi geliyor bana.
Bir insan nasıl bu kadar kişilikli, zarif`, sabırlı, otokonrtolu her daim yüksek, fedakar ve sevgi dolu olabilir..anlayabilmiş değilim.
Çok özel bir insana bakıyorum. Çok şanslıyım.
Çok anneler tanıdım ama annem gibi bir insana rastlamadım.
Rastlayacağımı da sanmıyorum.
Acaba annem aslında normal , ben mi bozukum diye de şaka yollu düşünmüyor değilim.
Aslında zaten bir insanda olması gereken üstün özelliklere bu devirde şaşırır olduk galiba sorun bundan kaynaklanıyor.
Şu anda uyuyor. Uyansada birşeyler yesek..Ona şarkılar söyletsem..şiirler okutsam.
Harika taklitlerinden yaptırsam. Mimik oyunu oynasak. Kanına kan, canına can gelse.
Hep uyu uyu olurmu. Hareket de lazım.
Az önce çok sevdiği etli kırmızı biber dolması pişirdim ona. Bayılacak.
Zarını soyarken hayran kalacak, bardağından üzüm suyunu içerken hayat bulacak,
Mutlaka eskilerden söz açacağım ona.
Ama akşam olunca birden bir yorgunluk çökecek bana.
Pilimin bittiğinin işareti bu yorgunluk. Birden biitiyor.
İnsanım sonuçta. Yorulacağım tabiiki, sabrım neşem tükenecek. Yüzüm sarkacak.
Ama annemin hiç uyuyası olmaz gece saatlerinde. Bende enerji yerlerde sürünürken annem şarkı söylemek ister..herkes uyumakta oysa. Sabahı sabah ederiz birlikte. Annem tatlı derin bir uykuya dalar.
Ben günlük işlerime başlarım. O Uyanmadan çarşı pazar ödemeler halledilmelidir.
Temizlikler yemekler arada kalan zamanlarda parti parti yapılır. Blog arkadaşlarıma yorumlar yazılır.
Pardon ara vermeliyim . Annem uyanmış galiba bir tıkırtı duydum da.
Sevgilerimle.